Bugün merhum Uğur Mumcu’nun ölüm yıldönümü. Bir kaç gün önce Hrant Dink’in idi. Haftaya Abdi İpekçi’nin olacak yine. Bunlar faili meçhul ya da hala aydınlatılamamış siyasi cinayetlerin herkesin tanıdığı kurbanları. Profil resimlerimize onların anısına fotoğraflarını koyduk. O günkü gazetelerde haklarında yazılmış beğendiğimiz yazılardan alıntılar yaptık. Bir şekilde tepkilerimizi gösterdik ölümlerine…

Böyle günlerde aklıma hep tanınmamış kişilerin faili meçhul cinayetleri gelir nedense. Onlar belki de küçük bir kasabada bir işçi, esnaf, memur, öğrenci ya da işsiz, sıradan insanlardır. Ölümleri gazetelerde küçücük puntolarla ya yer etmiştir ya da hiç. Sessiz sedasız kaldırılmıştır cenazeleri mahalle camilerinden, nutuksuz, çelenksiz. Dava dosyaları, kaynayıp gitmiştir diğer savcılık evrakları arasında. Zaten hiç bir avukat da üstüne düşmemiştir.

Ama görüşleri ne olursa olsun, mutlaka bir acılı aileleleri, tanıdıkları, sevenleri vardır geride bıraktıkları. Ve işte ben kendimi, böyle günlerde onların yerine koymaya çalışırım. Sessiz, gözü yaşlı ve acılarını içine gömmeye çalışan, adaletten bir umudu bile kalmamış çaresiz çoğunlukların… (NY)